Konflikt rosyjsko-ukraiński, który wybuchł w lutym 2022 roku, znacząco wpłynął na globalne łańcuchy dostaw żywności, powodując drastyczne wzrosty cen i ograniczając dostępność podstawowych produktów żywnościowych. Afryka, będąca w dużej mierze zależna od importu zboża z tych dwóch krajów, znalazła się w szczególnie trudnej sytuacji. Znaczące ograniczenie importu, szczególnie pszenicy, kukurydzy, nasion oleistych oraz nawozów, miało bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo żywnościowe milionów ludzi.
Zjawisko to spotęgowały zmiany klimatyczne, które przyczyniają się do pustynnienia i skracania okresów wegetacyjnych w wielu regionach Afryki. Susze i powodzie niszczą uprawy, a niestabilność polityczna oraz konflikty zbrojne dodatkowo komplikują sytuację, ograniczając możliwości produkcji i dystrybucji żywności. W rezultacie, jak wskazuje raport przygotowany przez Organizację Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), Światowy Program Żywnościowy (WFP), Unię Afrykańską oraz Komisję Gospodarczą ONZ ds. Afryki, kontynent stoi przed bezprecedensowym kryzysem żywnościowym.
Należy podkreślić, że problem głodu w Afryce nie jest jednorodny i wymaga zróżnicowanego podejścia. W niektórych regionach, jak choćby Sahel, główną przyczyną są zmiany klimatyczne i skracające się okresy wegetacyjne. W innych, jak Demokratyczna Republika Konga, na pierwszy plan wysuwają się konflikty zbrojne. Jednak wspólnym mianownikiem jest pilna potrzeba wsparcia rozwojowego, które pozwoli na adaptację rolnictwa do zmieniających się warunków klimatycznych oraz zwiększenie samowystarczalności żywnościowej.
Apeluje się o zintensyfikowanie międzynarodowych wysiłków na rzecz wsparcia rolnictwa w Afryce, zarówno poprzez inwestycje w nowoczesne technologie, jak i edukację rolników w zakresie efektywniejszego wykorzystania zasobów. Istotne jest również wspieranie lokalnych inicjatyw, które mogą przyczynić się do zwiększenia produkcji żywności i jej dystrybucji, zwłaszcza w regionach najbardziej dotkniętych kryzysem.
Sytuacja wymaga nie tylko natychmiastowego działania w celu złagodzenia skutków kryzysu, ale także długoterminowych strategii mających na celu zbudowanie odporności i samowystarczalności żywnościowej Afryki. Tylko przez współpracę międzynarodową i zaangażowanie w pomoc rozwojową możemy zmierzyć się z tym wielowymiarowym problemem, zapewniając stabilność i bezpieczeństwo żywnościowe dla przyszłych pokoleń na kontynencie afrykańskim.
autorka: EM
