Strefowanie zieleni, które stosowane jest w Parku Kasprowicza oznacza w praktyce, że w części parku, przeznaczonej np. do rekreacji, która jest użytkowana przez mieszkańców, trawnik koszony jest regularnie. Pozostały fragment pozostaje “naturalny”, ale jest pod stałą obserwacją miejskich ogrodników. Są również miejsca, takie jak łąki kwietne, gdzie koszenie odbywa się raz w sezonie oraz tereny, w których nie kosi się w ogóle, tzw. ekostrefy.
– Dzięki temu jesteśmy w stanie obserwować, w jaki sposób roślinność reaguje na zastosowane przez nas rozwiązania- mówi Klaudia Beker z Zarządu Zieleni Miejskiej. – W parku znajdziemy ponadto próchnowiska, miejsca ze starodrzewiem, “dziką częścią’, w którą ingerujemy minimalnie, a także młode nasadzenia i teren rekreacyjny z placem zabaw dla dzieci.
Park łączy ze sobą różne funkcje: rekreacyjne, wypoczynkowe, jest także miejscem, w którym można uprawiać sport, wyprowadzić psa, ale można w nim znaleźć także ostoję przyrody i prowadzić przyrodnicze obserwacje. Prace pielęgnacyjne, które prowadzone są w parku, są projektowane indywidualnie do jego potrzeb. Poprzedzone są baczną obserwacją miejskich ogrodników i przyrodników.
– Prace, takie jak koszenie, grabienie liści, a nawet sadzenie drzew są szeroko dyskutowane. Nie rzadko angażujemy w dyskusje także samych mieszkańców. Park jest miejscem, w którym możemy obserwować rozwiązania, jakie chcemy, aby pojawiały się także w innych poznańskich parkach- dodaje rzeczniczka.
Strefowanie zieleni pojawiło się już w parku im. Bolesława Chrobrego, im. Jana Pawła II, Władysława Czarneckiego, czy też na Cytadeli.
Zmiany, które zachodzą w podejściu do poznańskiej zieleni, związane są ze zmieniającymi się warunkami klimatycznymi.
